مطالعه‌ی جامعه‌شناختیِ آزارِ جنسی زنان در محیط کار

امروز، آزار جنسی زنان در محیط کار و فقدان امنیت روانیِ آنان، بحث سلامت محیط کار را به چالش کشانده است و این مسئله در بسیاری از کشورها وجود دارد. دیدگاه غالب جامعه مجرم‌انگاری قربانی و مقصر دانستن او در بروز چنین جرائمی می باشد. مقاله‌ی حاضر، که مبتنی بر یک تحقیق کیفی و با استفاده از مصاحبه‌های عمیق با سی زن شاغلِ 22 تا 32 ساله در شهر تهران بدست آمده است، به مطالعه، تجربه‌ی آزارجنسی زنان در محیط کار و نگرش آنان در این خصوص می پردازد. مصاحبه‌های عمیق، امکان دست‌یابی به یک الگوی فرضی از مجرمان و قربانیان را میسر می‌‌سازد، اما نویسندگان به‌علت محدودیت‌های روشی قصد ندارند یافته‌های خود را به جامعه‌ی آماری تعمیم دهند. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که آزار جنسی زنان در محیط کار امری فراگیر و یک مسئله‌ی مهم اجتماعی است و قربانیان کمترین نقش را در بروز این مسئله داشته‌اند. فقدان تعادل قدرت میان مجرم و قربانی، نگرش مردسالار جامعه، فقدان نظارت بر بعضی از بخش‌های کاری مثل بخش خصوصی، مقصر دانستن زنان شاغل، از علل عمده‌ای است که منجر به آزار جنسی زنان در محیط کار می‌شود.